Edukira joan

Zelula dendritiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Zelula dendritiko
Zelula dendritikoak larruazalean Irudi gehiago
Xehetasunak
Identifikadoreak
MeSHA11.436.270, A15.382.066.270 eta A15.382.670.260 A11.066.270, A11.436.270, A15.382.066.270 eta A15.382.670.260
THH1.00.01.0.00038
FMA83036
Terminologia anatomikoa

Zelula dendritikoa (grezieratik: δένδρον, zuhaitza, adar asko dituztelako) immunitate-sistemaren zelula mota bat da. Bere eginkizun nagusia antigenoak hartu eta immunitate-sistemaren beste zelula batzuei aurkeztean datza, zelula horiek -Th linfozitoak- aktiba daitezen.

Antigenoak ezagutzeko, B eta T linfozitoek zelula antigeno-aurkezleen lankidetza behar dute. Zelula antigeno-aurkezle garrantzitsuenak makrofagoak dira, fagozitosia egin ondoren antigenoak aurkezten dituztenak.

Zelula dendritikoak ere antigeno-aurkezle garrantzitsuak dira eta, horretaz gain, ahalmen fagozitikoa dute. Beraz, zelula dendritikoek eta makrofagoek antigenoak irentsi eta lantzen dituzte, eta Th zelulei aurkezten dizkiete. Azken zelula hauek B linfozitoak aktibatzen dituzte, askatzen dituzten zitokinen bidez, eta B linfozitoek -azkenik- antigeno arrotzak deuseztatzen dituzte ekoizten dituzten antigorputzei esker.

Zelula dendritikoak gongoil linfatikoetan, timoan eta arnas eta digestio-aparatuen mukosetan daude. Larruazalean ere ugariak dira, bertako zelula dendritikoak Langerhans-en zelulak deitzen direlarik.

Haien morfologia dela eta, hasieran nerbio-sistemaren zelulak zirela uste izan zen.

Odol-zelula guztien antzera, zelula dendritikoak hematopoiesiaren bidez sortzen dira.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]