Txikipedia:Mikrouhin
Mikrouhinak uhin elektromagnetikoak dira. Mikrouhinen uhin-luzera 1 m eta 1 mm artekoa da hutsunean. Aitzitik, Mikrouhin uhin-luzera ez da hain txikia ere; uhin-luzera txikiagoa dute ultramoreak, X izpiak.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Irrati uhinen existentzia James Clerk Maxwellek aurresan zuen 1864an, bere ekuazioen bidez. Heinrich Hertzek irrati-uhinen existentzia frogatu zuen, Saiakeran erabilitako tresneria oso sinplea eta oinarrizkoa zen. Ondorengo urteetan, uhin elektromagnetikoei buruzko ikerketak egiten jarraitu zuen. Handik gutxira iritsiko ziren esperimentuak eta aurkikuntza, zeintzuei esker asmatu baitzen irratia.
Mikrouhin iturriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Naturalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
beren tenperaturaren arabera objetu bero guztiek igortzen dituzte. urruneko objektuen temperatura neurtzeko erabiltzen dira.
Mikrouhin-radiometroetan urruneko objektuen temperatura neurtzeko erabiltzen dira
Artifizialak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Potentzia handiko mikrouhin iturriak balbula termikokoek espezializatuak erabiltzen dituzte mikrouhinak sortzeko.
Mikrouhinen erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urruneko telefono-dei gehienak mikrouhin seinaleak hedatzen zituzten irrati-errepikagailuen bidez egiten ziren.
Maiztasun neurketa teknikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mikrouhinen maiztasuna bai teknika elektronikoekin bai mekanikoekin neur daiteke.