Sandra Hermida Muñiz
Sandra Hermida Muñiz | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Sandra Hermida Muñiz |
Jaiotza | Madril, 1972ko uztailaren 22a (51 urte) |
Herrialdea | Espainia |
Hezkuntza | |
Heziketa | Madrilgo Complutense Unibertsitatea |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | zinema ekoizlea eta executive producer (en) |
Jasotako sariak | ikusi
|
Sandra Hermida Muñiz (Madril, 1972ko uztailaren 22a) fikziozko film luzeen eta dokumentalen madrildar zinema-ekoizlea da.[1] Hiru Produkzio Zuzendaritza Onenari emandako Goya saria lortu ditu, El orfanato (2007), Lo imposible (2012) eta Un monstruo viene a verme (2016) filmen bidez. Estatuko eta nazioarteko filmak ekoitzi ditu, hala nola Patricia Ferreirak zuzendutako El alquimista impaciente (2002), , edo Alejandro González Iñarrituren Biutiful (2010).
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Madrilgo Complutense Unibertsitatean Irudi eta Soinuan lizentziatua da. 1998. urtean ekin zion zinema-ibilbideari; Miguel Albadalejo zuzendariaren La primera noche de mi vida filmean erregidorea izan zen.[2][3] 2000. urtean, produkzio-burua izan zen El otro barrio filmean, Salvador Garcíak zuzendua.[4]
Produkzio-zuzendaria izan da hainbat filmetan, hala nola, Patricia Ferreiraren El alquimista impaciente, edo Juan Antonio Bayonaren El orfanato, Lo imposible eta Un monstruo viene a verme.[5][6] Bere pelikulen artean hainbat daude, besteak beste, Marrowbone, No llores, Vuela, Carmina eta amén, La torre de Suso, Regresa a Hansala, Dieta mediterránea, Spanish movie eta Biutiful.[7]
Fikziozko film luzeez gain, Hermidak hainbat dokumental ekoitzi ditu: Edmon Rochen Garbo: el espía, Gustavo Sánchezen I hate New York eta Paul B. Preciadok zuzendutako Orlando.[8] Bere enpresak ekoitzitako filmetako batzuk hauexek dira: 9 días en Haiti, Oxfam Intermón dokumental laburra[9] eta Mirage.[10]
Azken urteotan, telebistako plataformetarako fikzioa ere ekoitzi du, besteak beste, Arde Madrid (Paco Leónek eta Anna Rodríguez Costak sortua), edo Fácil Movistar Plus+erako, edo serieak (El inocente edo Alma) eta Rainbow film luzea (Netflixentzat).
Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2007an, Hermidak produkzio zuzendari onenaren Goya saria irabazi zuen Juan Antonio Bayonak zuzendutako El orfanato beldurrezko filmarengatik. Urte pare bat geroago, 2009an, Edmon Rocek zuzendutako Garbo: el espía dokumentalak, film dokumental onenaren Goya saria lortu zuen, eta 2010ean, Gaudí saria.[11]
Ondoren, beste bi sari lortu zituen: Goya saria filmeko produkzio-zuzendaritza onenarengatik, Lo Imposible (2012), eta Un monstruo a venido a verme (2016), biak Juan Antonio Bayonak zuzenduak.[7] 2013. urtean, Lo imposible filmak Visual Effects Society erakundeak ematen duen"Outstanding Supporting Visual Effects in a Feature Motion Picture" (ikus-efektu onenentzako) saria irabazi zuen.[12] Gainera, 2017an, Hermidak Ekoizpen Zuzendaritza Onenaren Gaudí saria irabazi zuen Un monstruo viene a verme filmarengatik.[13]
2019an, Paco Leónek eta Anna Rodríguez Costak sortutako Arde Madridek komedia serie onenaren Feroz saria irabazi zuen. [14]
Urtea | Saria | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|---|
2007 | Goya Sariak | Ekoizpen zuzendaritza onena | El orfanato | Irabazlea |
2009 | Goya Sariak | Film dokumental onena | Garbo: el espía | Irabazlea |
2010 | Gaudi Sariak | Film dokumental onena | Garbo: el espía | Irabazlea |
2012 | Goya Sariak | Ekoizpen zuzendaritza onena | Lo imposible | Irabazlea |
2013 | VES Saria | Efektu berezi onenak | Lo imposible | Irabazlea |
2016 | Goya Sariak | Ekoizpen zuzendaritza onena | Un monstruo viene a verme | Irabazlea |
2017 | Gaudi Sariak | Ekoizpen zuzendaritza onena | Un monstruo viene a verme | Irabazlea |
2019 | Feroz Sariak | Komedia serierik onena | Arde Madrid | Irabazlea |
Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Urtea, lana eta zuzendaria, hurrenez hurren:
- 1999 – Famosos y familia. Fernando Colomo.
- 2002 – El alquimista impaciente. Patrícia Ferreira.
- 2003 – Los abajo firmantes. Joaquín Oristrell.
- 2003 – Las voces de la noche. Salvador García Ruiz.
- 2004 – Hipnos. David Carreras.
- 2006 – Va a ser que nadie es perfecto.Joaquín Oristrell.
- 2006 – La noche de los girasoles.Jorge Sánchez-Cabezudo.
- 2006 – Amor en defensa propia. Rafa Russo.
- 2007 – El orfanato. Juan Antonio Bayona.
- 2007 – La torre de Suso.Tom Fernández.
- 2008 – Dieta mediterránea. Joaquín Oristrell.
- 2008 – Las manos del pianista.Sergio G. Sánchez.
- 2008 – Retorno a Hansala. Chus Gutiérrez.
- 2008 – No se preocupe. Eva Ungría.
- 2009 – Garbo: el espía. Dokumentala. Edmon Roch.
- 2009 – Spanish Movie. Javier Ruiz Caldera.
- 2010 – Biutiful. Alejandro González Iñárritu.
- 2011 – Entrevista
- 2011 – Promoción fantasma. Javier Ruiz Caldera.
- 2012 – El escondite. Andrés Curbelo.
- 2012 – Lo Imposible. Juan Antonio Bayona.
- 2014 – No llores, vuela. Claudia Llosa.
- 2014 – Carmina y amén Paco León.
- 2014 – Autómata. Gabe Ibáñez.
- 2015 – 9 días en Haití. Dokumentala. Juan Antonio Bayona.
- 2016 – Petrona. Dokumentala. Hammudi Al-Rahmoun Font.
- 2016 – Un monstruo viene a verme. Juan Antonio Bayona.
- 2016 – Contratiempo. Oriol Paulo.
- 2017 – El secreto de Marrowbone. Sergio G. Sánchez.
- 2018 – I hate New York. Gustavo Sánchez.
- 2018 – Mirage. Emiliano Granada Ortega.
- 2018 – Durante la tormenta. Oriol Pauló.
- 2018 – Arde Madrid. Paco León eta Anna R. Costa.
- 2019 – Si yo fuera rico. Álvaro Fernández Armero.
- 2021 – El inocente. Oriol Pauló.
- 2021 – Way Down. Jaume Balagueró.
- 2022 – Alma. Sergio G. Sánchez.
- 2022 – Fácil. Anna Rodríguez Costa.
- 2022 – Rainbow. Paco León.
- 2022 – Cinco lobitos. Alauda Ruiz de Azúa.
- 2022 – Mari(dos). Lucía Alemany.
- 2023 – Un amor. Isabel Coixet.
- 2023 – La sociedad de la nieve. Juan Antonio Bayona.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «Sandra Hermida» IMDb.
- ↑ abcguionistas. «XI Jornadas Profesionales | Guionistas y Mercado Audiovisual» marcadeautor.org.
- ↑ The First Night of My Life (1998). .
- ↑ The Other Side (2000). .
- ↑ «elmundo.es | Premios Goya 2003» www.elmundo.es.
- ↑ «Entrevista a Sandra Hermida, directora de producción de "Un monstruo viene a verme"» produccionaudiovisual.com.
- ↑ a b Boletín APPA: Pilar Robla y Sandra Hermida (APPA) nominadas a los 31 Premios Goya y otras noticias del sector. Asociación de Profesionales de la Producción Audiovisual.
- ↑ Sánchez, Gustavo; Lamar, Sophia; Dzubilo, Chloe. (2018). I Hate New York. .
- ↑ Bayona, J. A.. (24 de septiembre de 2015). 9 días en Haití. .
- ↑ Paulo, Oriol; Darín, Chino; Clotet, Aina. (30 de noviembre de 2018). Mirage. .
- ↑ «Garbo, el hombre que salvó el mundo » Premios Goya 2018» www.premiosgoya.com.
- ↑ «Lo imposible» se hace con un premio VES de efectos especiales. .
- ↑ Press, Europa. (4 de febrero de 2017). Sandra Hermida Muñiz, Mejor Dirección de Producción en los Premios Goya 2017 por 'Un monstruo viene a verme'. .
- ↑ Movistar+, Originales. «‘Arde Madrid', triunfa en los Premios Feroz llevándose tres galardones» originales.movistarplus.es.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Sandra Hermida Muñiz Internet Movie Databaseren webgunean (Ingelesez)