Edukira joan

Laura Morante

Wikipedia, Entziklopedia askea
Laura Morante

Bizitza
JaiotzaSanta Fiora1956ko abuztuaren 21a (67 urte)
Herrialdea Italia
Familia
AitaMarcello Morante
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
frantsesa
Jarduerak
Jarduerakaktorea, gidoilaria, zinema aktorea eta film-zuzendaria

IMDB: nm0603090 Allocine: 4570 Allmovie: p50473 Edit the value on Wikidata

Laura Morante (Santa Fiora, Italia, 1956ko abuztuaren 21a) aktorea, gidoilaria eta film-zuzendaria da, Nastro d'argentoaren eta David di Donatelloren irabazlea.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Santa Fioran jaio zen, Grosseton, eta zortzi seme-alabetatik zazpigarrena izan zen. Aita abokatuaren Marcello Morante abokatua, dramaturgoa eta Elsa Morante nobelagilearen neba zen.[2][3]

Hasieran, Morante dantzaria zen. 18 urte zituela hasi zen aktore lanetan, Carmelo Beneren antzerki-konpainian. Oggetti smarritin estreinatu zen zineman, Giuseppe Bertolucciren zuzendaritzapean. Lehen arrakasta pertsonala izan zuen Nanni Moretti-ri esker, Bianca lanean paper nagusia eman baitzion.[3]

Georges Claisse aktore frantziarrarekin ezkondu ondoren, Morante Parisera joan zen, eta han, hainbat produkziotan parte hartzeari esker, Europako arte-zineman ospea lortu zuen.[3] Italiara itzuli zenean, 2001ean, David di Donatello aktore onenaren saria irabazi zuen, Semearen gela/ La habitación del hijo filmean egindako lanagatik. 2003an, David di Donatello sarietan kategoria berean izendatu zuten Gabriele Muccinoren Gogora nazazu/ Ricordati di me filmagatik, eta Nastro d'argentua saria irabazi zuen Carlo Verdoneren Maitasuna Maitasuna betierekoa da irauten duen bitartean/ L'amore è eterno finché dura filmagatik.[3]

Frantzian oso aktibo, 2012an Morantek zuzendari eta gidoilari gisa debuta zuen La cerise sur le gâteau koprodukzio italiar eta frantsesarekin, eta, haren bidez, Donatelloren Daviderako izendatu zuten zuzendaritza nobelik onenerako.[4]

Hautatutako filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laura Morante- Locandiera B&B, 2018
Laura_Morante, Canneseko Zinemaldian, 2009
Gianni Profita eta Laura Morante, 2008
  • 1981: Sueños dorados
  • 1981: La tragedia de un hombre ridículo
  • 1983: Golpear al corazón
  • 1984: La doble vida de Matías Pascal
  • 1984: Bianca
  • 1985: Goya
  • 1986: À Flor do Mar
  • 1987: Bala blindada
  • 1987: El valle fantasma
  • 1989: Cuerpos perdidos
  • 1989: Los muchachos de Via Panisperna
  • 1990: On Tour
  • 1990: La femme fardée
  • 1996: Vacaciones de agosto
  • 1997: Marianna Ucrìa
  • 1997: La mirada del otro
  • 2000: Las primeras luces del alba
  • 2001: Vajont: Presa Mortal
  • 2001: La habitación del hijo
  • 2001: Hotel
  • 2002: Pasos de baile
  • 2002: Un viaje llamado amor
  • 2003: Teresa de Calcuta
  • 2003: Ricordati di me
  • 2004: L'amore è eterno finché dura
  • 2005: El imperio de los lobos
  • 2007: Il nascondiglio
  • 2006: Patio de butacas
  • 2006: Asuntos privados en lugares públicos
  • 2007: Las aventuras amorosas del joven Molière
  • 2007: La mujer del anarquista
  • 2009: Il grande sogno
  • 2010: Il figlio più piccolo
  • 2011: La cerise sur le gâteau
  • 2012: Ipu, el loco
  • 2013: Romeo y Julieta
  • 2015: Si Dios quiere

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2001ean, David di Donatello aktore onenaren saria irabazi zuen, Semearen gela/ La habitación del hijo filmean egindako lanarekin.
  • 2003an, David di Donatello sarietan kategoria berean izendatu zuten Gabriele Muccinoren Gogora nazazu/ Ricordati di me filmarekin.
  • 2003an Nastro d'argentua saria irabazi zuen Carlo Verdoneren Maitasuna Maitasuna betierekoa da irauten duen bitartean/ L'amore è eterno finché dura filmarekin.
  • 2006an Veneziako Nazioarteko Zinemaldian Francesco Pasinetti aktore onenarentzako saria irabazi zuen Asuntos en lugares públicos lanarekin.[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Gaztelaniaz) «Laura Morante» BodySize.org (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  2. «Stefano Masi; Enrico Lancia. Les séductrices du cinéma italien. Gremese Editore, 1997. - Bilatu» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).
  3. a b c d Fabio Secchi Frau. Laura Morante: L'aura dell'attrice. .
  4. Anna Finos. (10 de mayo de 2013). «"Diaz" e "La migliore offerta" in corsa per il David» La Repubblica.
  5. «Venice Film Festival (2006)» IMDb (Noiz kontsultatua: 2022-08-30).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]