Edukira joan

Amerika Perdida

Wikipedia, Entziklopedia askea
Amerika Perdida
Mano Negraren albuma
Egilea(k)Mano Negra
Argitaratze-data1991
IzenburuaAmerika Perdida
Ezaugarriak
Genero artistikoaAlterlatinoa, worldbeat (en) Itzuli, French rock (en) Itzuli eta rock en Española
DiskoetxeaVirgin Records
Deskribapena
Honen parte daMano Negra albums discography (en) Itzuli

Discogs: 59672 Edit the value on Wikidata

Amerika Perdida Mano Negra taldearen bilduma-diskoa da. Virgin France diskoetxeak 1991n merkaturatu zuen eta bere aurreko hiru lanetako (Patchanka , Puta's Fever eta King of Bongo) kantuak biltzen ditu, baita konposizio berri bat ere ("Amerika Perdida").[1]

Jaurtiketa eta harrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aurreko albumaren eta hurrengoaren artean, Mano Negrak aurreko hiru ekoizpenen bilduma bat atera zuen, Amerika Perdida izenekoa. Era berean, merkatu anglosaxoian sartzen saiatu zen, eta zeregin hori oso zaila izan zitzaion, batez ere, bere kabuz maneiatzen zen talde independentea zelako. Manu Chaok esan zuen "Estatu Batuetan ez dute ulertzen managerrik gabe maneiatzen den talde bat, haientzat oso zaila da". Egoera honengatik eta beste batzuengatik, hesi kulturala kasu, Mano Negra ezin izan da inoiz finkatu ez Estatu Batuetan ez Britainia Handian. Ezusteko horiek gorabehera, Mano Negrak gauza garrantzitsuak egin zituen Estatu Batuetan, adibidez, Iggy Popekin batera egin zuen estatubatuar bira, jaialdi alternatiboetan parte hartu zuen eta energiaz beteriko kontzertuak egin zituen estatubatuar areto garrantzitsuetan, eta Londresen sold-out-ak ere lortu zituen. Datu aipagarri gisa, No Doubt taldeak Mano Negra taldearen kontzertu bat ireki zuen hasieran, Los Angelesko Roxy aretoan.

Abestien zerrenda[aldatu | aldatu iturburu kodea]

A Manu Chao- (e)k musika guztia moldatu zuen.

Zenb. Izenburua Iraupena
1. "Mano Negra"   1:44
2. "Mala Vida"   2:54
3. "Amerika Perdida" (Manu Chao/Mano Negra) 3:00
4. "Peligro" (Tradizionala. Mold.: Mano Negra) 2:53
5. "Sidi 'h' Bibi" (Tradizionala. Mold.: Mano Negra) 2:37
6. "Noche de Accìon"   2:48
7. "El Sur"   1:00
8. "Patchuko Hop" (Joe King Carasco) 2:30
9. "Mano Negra"   0:59
10. "Patchanka" (Manu Chao/Mano Negra) 3:07
11. "Indios de Barcelona"   2:39
12. "Guayaquil City" (Mano Negra/Thomas Darnal) 3:02
13. "El Jako" (Manu Chao/Mano Negra) 2:49
14. "Soledad"   2:36
15. "King Kong Five" (Manu Chao/Mano Negra) 1:57
16. "Salga la Luna"   3:34
Iraupen osoa:
40:37

Musikariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Taldekideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Manu Chao - ahots nagusia eta gitarra
  • Antoine Chao - tronpeta eta ahotsa
  • Santiago Casariego - bateria eta ahotsa
  • Philippe Teboul - perkusioa eta ahotsa
  • Daniel Jamet - gitarra eta ahotsa
  • Olivier Dahan - baxua eta ahotsa
  • Thomas Darnal - teklatua eta ahotsa
  • Pierre Gauthé - tronboia eta ahotsa

Gonbidatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Anouk - ahotsa (abesti guztiak)
  • Jean-Marc - baxua (1, 2, 6, 11, 16)
  • Mamack Vachter - saxofoi eta ahotsa (1, 2, 6, 11, 16)
  • Dirty District (Denis, Gilles, Fred, Geo) - ahotsa, gitarra, baxu, sintetizadorea (1, 2, 6, 11, 16)
  • Les Casse-Piers (Lolo, Daniel, Phillippe, Jo, Tomás) - ahotsa, gitarra, baxu, bateria (1, 2, 6, 11, 16)
  • Alain Wampas - kontrabaxu eta ahotsa (1-2, 4-12, 14-16)
  • Napo Romero - ahotsa (4-5, 7-10, 12, 14-15)
  • Zofia - ahotsa (4-5, 7-10, 12, 14-15)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Lebrun, Dr Barbara. (2013-1-28). Protest Music in France: Production, Identity and Audiences. Ashgate Publishing, Ltd..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]